Οι πιο κρίσιμες εκλογές έρχονται.
Για να ρίξουν ανάθεμα στην σάπια μεταπολιτευτική Ελλάδα της εαυτουλίστικης και φιλοτομαριστικής παρέας του Πολυτεχνείου με Λαλιώτηδες, Δαμανάκηδες, Ανδρουλάκηδες, Παπουτσήδες και κάτι άλλα "φρούτα" που με τρύπιο παντελόνι και διαμένοντας σε κάτι υπόγεια- τρώγλες της οδού Πατησίων με σπασμένα υδραυλικά (έτσι Χρηστάκη;), ανεδείχθησαν με γοργά βήματα στην ντόπια σοσιαλ-δημοκρατική νομενκλατούρα κρατώντας την αιματοβαμμένη σημαία.
Είναι στο χέρι μας η αλλαγή που επαγγέλθηκε ψευδεπίγραφα ο ημιτρεκλίζων σοσιαλιστής της Μιμής με το βρώμικο και καπνισμένο ζιβάγκο και αποτελείωσε πουλώντας τη χώρα, ο ημιπαράλυτος πνευματικά γιόκας του.
Αλλά αυτή τη φορά απαιτείται ψυχραιμία στο μυαλό και διαύγεια στις κινήσεις. Και πάνω απ' όλα έξυπνες και αποφασιστικές σκέψεις.
Γιατί εμείς πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε. Δυστυχώς όμως-όσο ρατσιστικό κι αν ακούγεται αυτό-αποτελεί απαγορευτική κίνηση η ψήφος ραμολιμέντων άνω των 75-80 ετών. Αυτοί είναι οι επικίνδυνοι για το εκλογικό σώμα.
Αυτούς λοιπόν (όσο κι αν ακούγεται επιπλεόν πλακατζίδικο) πρέπει εκείνη την μέρα να τους αποκόψουμε και με κάποιες φτηνές είναι αλήθεια δικαιολογίες να τους αποτρέψουμε από το μοιραίο λάθος.
Πείτε τους ότι έχει πρόωρο καύσωνα. Ότι έξω ήρθε δεύτερο Τσέρνομπιλ. Εν ανάγκη βάλτε τους μια παλιά κασσέτα από την καταστροφή της Χοροσίμα για να την δουν στις ειδήσεις. Ότι έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα και ότι η Μαφία επισκέφτηκε την γειτονιά σας. Ότι απέδρασε ο Πάσσαρης και κρύβεται δίπλα ότι έπεσε από σεισμό το εκλογικό κέντρο. Και εαν δείτε ότι τα παπούδια δεν παίρνουν από λόγια, κλειδώστε τους μέσα και πετάχτε στη στέρνα το κλειδί.
Όχι αυτούς. Αυτοί θα είναι το τέλος μας. Η καταστροφή μας. Γεννήθηκαν γι αυτό, μην το αποτελειώσουν. Μην μας αποτελειώσουν.
Με μπόλικη δόση πλάκας (για να μην έχουμε τίποτα ανεπιθύμητα οικογενειακά δράματα) αντιληφθείτε τι κακό έχουν κάνει με τις επιλογές τους στο τόπο. Αυτές οι εκλογές είναι για νέους και νέες. Δεν περισσεύει πια ούτε ένας πόντος, ούτε μια σπιθαμή για τα περήφανα γηρατειά που τα τιμούμε αλλά πολιτικά πια δεν τα υπολειπτόμεθα.
Το κλειδί και στη στέρνα...
amvraki.blogger.com
