Ο άντρας που κοιμάται σε κούνια, φοράει πάνες και πίνει γάλα με μπιμπερό
O Στάνλεϊ Θόρντον είναι 31ετών και, φαινομενικά, ζει μία φυσιολογική ζωή. Έχει το σπίτι του, τη δουλειά του και το αυτοκίνητό του. Αν όμως κάποιος μπει στο δωμάτιό του, καταλαβαίνει αμέσως ότι κάτι δεν πάει καλά. Αντί για κανονικό κρεβάτι, ο Στάνλεϊ έχει μία υπερμεγέθη παιδική κούνια, με κουνουπιέρα και αρκουδάκια. Στο κομοδίνο του υπάρχει ένα μπιμπερό και κάτω από το κρεβάτι έχει μεγάλες συσκευασίες με πάνες! Το πάτωμα είναι γεμάτο με αυτοκινητάκια και τουβλάκια.
Ο Στάνλεϊ, από το Ρέντινγκ της Καλιφόρνια, υποφέρει από μία μορφή μετατραυματικού σοκ, που τον κάνει να καταφεύγει σε... μωρουδιακές συνήθειες για να ξεπεράσει το άγχος του.
Τα προβλήματα άρχισαν όταν χώρισαν οι γονείς του. Ήταν 12 ετών και ένιωσε παραμελημένος. Λίγο καιρό αργότερα, και ενώ ζούσε με τον πατέρα του, άρχισε να «βρέχει» το κρεβάτι του. Μόνος του αποφάσισε να φοράει πάνες, για να μην χρειάζεται να αλλάζει συνεχώς τα σεντόνια.
Ο πατέρας του δεν ασχολήθηκε ποτέ μαζί του και έτσι δεν ήταν δύσκολο για τον Στάνλεϊ να κρύψει το πρόβλημά του. Πολύ σύντομα, ανακάλυψε ότι, εκτός από τις πάνες, αυτό που τον ανακούφιζε ήταν να πίνει το γάλα του με μπιμπερό και να κοιμάται με πιπίλα.
«Ένιωθα μια θαλπωρή που δεν μου πρόσφερε κανείς», εξηγεί και προσθέτει: «ήταν ο μόνος τρόπος να νιώσω ζεστασιά και ηρεμία».
Ακόμη και στο σχολείο, ο Στάνλεϊ έβρισκε μια απόμερη γωνιά και έπινε το γάλα ή το χυμό με το μπιμπερό του.
Πριν από δέκα χρόνια, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα: βρήκε, μέσω αγγελίας, μία «μαμά», μια γυναίκα που ανέλαβε να ικανοποιεί τις μωρουδιακές ανάγκες του.
Ο ίδιος λέει: «η γυναίκα αυτή είχε χάσει δύο παιδιά και εγώ αναπλήρωνα την απώλειά της. Πολλοί πιστεύουν ότι υπάρχει κάτι σεξουαλικό ανάμεσά μας, όμως, δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Με φροντίζει, όπως θα φρόντιζε οποιοδήποτε μωρό».
Ο Στάνλεϊ ζει μια φυσιολογική ζωή, αλλά για αρκετές ώρες κάθε μέρα «μεταμορφώνεται» σε μωρό. Όπως λέει ο ίδιος: «Αυτό μου αρκεί. Δεν ενοχλώ κανέναν. Δεν παίρνω ναρκωτικά και δεν πίνω. Το μόνο που θέλω είναι να ζω μερικές ώρες σαν μωρό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου